21-Aug-2017 -- To była bardzo długa wyprawa. Dla nas właściwie zaczęła się rok wcześniej od wniosku o wizę USA. Na szczęście ją dostaliśmy i moglibyśmy spędzić miesiąc wakacji w Stanach, z wizytą u mojego brata, który mieszka pod Los Angeles.

Przed wyjazdem na przecięcie i zaćmienie odwiedziliśmy kilka innych miejsc, zaczynając od Wielkiego Kanionu, przez Joshua Tree, San Diego, parki narodowe Sequoia i King's Canyon. W końcu wyruszyliśmy na główną wyprawę. Z LA to Las Vegas, potem Zion i Bryce, Salt Lake City i dotarliśmy do Jerome w Idaho wieczorem 20 sierpnia. Po drodze widzieliśmy dużo ostrzeżeń przed korkami w dniu zaćmienia. Na szczęście dotyczyły one głównie drogi między Salt Lake City i Idaho Falls a my odbijaliśmy w bok.

21 sierpnia zbudziliśmy się wcześnie i już o 6 rano byliśmy gotowi do drogi. Tak samo wszyscy inni w naszym motelu. Wszyscy ruszyli na północ, w kierunku pasa całkowitego zaćmienia. W naszym przypadku także w kierunku przecięcia. Dotarliśmy tam około 10 rano i spotkaliśmy Shawna i Rossa. Oni skierowali nas w stronę przecięcia więc nawet nie musieliśmy patrzeć na gps.

Potem zjawili się kolejni, w tym Alex i jego grupa. Zrobił się niezły tłum w samym środku nigdzie. Rozstawiliśmy statywy, lornetki, aparaty i zaćmieniowe okularki i czekaliśmy na rozpoczęcie przedstawienia. Zaczęło się od malutkiego nadgryzienia na tarczy Słońca, które wkrótce stało się większe i większe. Wkrótce było oczywiste, że coś się szykuje. Światło się zmieniło, stało się mniej nasycone, w rodzaju sepii. Spadła temperatura. Na pierwszy rzut oka Słońce się nie zmieniło, ale przez specjalne okularki można było zobaczyć, że prawie całe Słońce jest zakryte przez czarną tarczę – czyli Księżyc.

Nagle zaczęły się dziać cuda. Najpierw – pierścionek z brylantem, ostatni promień bezpośredniego światła i wtedy – całkowite zaćmienie Słońca. Nagle można patrzeń na Słońce gołym okiem, patrząc wokół siebie jest jakby zachód słońca, ale we wszystkich kierunkach. I nagle, po zaledwie 2 i pół minucie – koniec. Najpierw – znowu pierścionek z brylantem i potem – prawie normalne słońce. Ciągle 99% jest zasłonięte, ale to już nie robi takiego wrażenia. Być w pasie całkowitego zaćmienia – to naprawdę robi różnicę.

Pozostało jeszcze jedno wydarzenie tego dnia – dla mnie było to przecięcie, zaćmienie i … urodziny! Wiem, że zostawianie śladów jest niezgodne z zasadami projektu przecięcia, ale bardzo mi przykro że nie udało nam się znaleźć korka od szampana...

Chciałbym podziękować wszystkim, którzy byli ze mną w tym wyjątkowym dniu.