#10: [13-Aug-24]

#9: [20-May-23]

#8: [10-Jun-18]

#6: [13-Jul-09]

#5: [03-Aug-08]

#4: [24-Sep-06]

#3: [02-May-05]

#1: [25-Nov-00]

#2: [11-Jun-04]

English version

Polski

21-wrz-2012 -- W myśl polskiego powiedzenia „ciągnie wilka do lasu" raz jeszcze postanowiliśmy odwiedzić przecięcie 51°N 18°E przy okazji wyjazdu w Tatry na kilkudniowy urlop. Trasa dojazdu z Kalisza do punktu przecięcia koło Brynicy była znana z poprzednich wizyt.

Tym razem w ramach retrospektywnej podróży w czasy studenckie postanowiłem odwiedzić miejscowość Proślice leżącą kilkanaście kilometrów od przecięcia. Takim to trafem po blisko 44 latach ponownie znalazłem się w miejscu odbywania robotniczych praktyk studenckich w ówczesnym Państwowym Gospodarstwie Rolnym polegających na pracy fizycznej przy pracach polowych lub w oborach. W czasie poprzedniego ustroju w taki sposób władza państwowa starała się kształtować „kręgosłup ideologiczny" przyszłych studentów poprzez pracę fizyczną. W pałacu gdzie mieściły się biura i dyrekcja PGR, obecny właściciel prowadzi mini hotel i urządzane są przyjęcia okolicznościowe.

Z Proślic dojechaliśmy do Wołczyna. Kierując się drogą nr 42 prowadzącą do Namysłowa, po około dwóch kilometrach w Ligocie Wołczyńskiej skręcamy w lewo, mijamy przejazd kolejowy i po przejechaniu około 3 km dotarliśmy do przecięcia. Na samym przecięciu nie zaszły duże zmiany z wyjątkiem śladów niechlubnej działalności ludzi, którzy z wykopu ziemnego usytuowanego w miejscu przecięcia zrobili wysypisko śmieci zostawiając zużyte opony samochodowe. Również w odległości kilku metrów od przecięcia został podpalony las, ślady spalonych drzew widoczne są do dzisiaj

English version

21-Sep-2012 -- According to the polish saying, "a leopard can't change its spots" one more time we decided to revisit the confluence 51°N 18°E on the occasion of the trip to the Tatra Mountains for a few days holiday. The route from Kalisz to the confluence near Brynica had been already known from our previous visits there.

This time we wanted to go back to our college days. That’s why I decided to visit the village Proślice, which is several kilometers from the confluence. After 44 years I went back to the place of my student training on a state-owned farm. Communist authorities used to make young people work hard in order to ‘shape their ideological fibre’. Nowadays in a palace where the authorities of the state-owned farm had their seat, the current owner runs a hotel.

From Poślice we drove to Wołczyn. Next, we went road 42 heading Namysłów. After 2 kilometers, in Ligota Wołczyńska, we turned left, crossed the rail crossing and after another 3 kilometers we finally got to the confluence. The confluence didn’t change as much as I thought except the fact that people started using the trench as a dump for their old tires. Some distance from the confluence there was a burnt forest. The burnt trees are still visible.