#8: [13-Sep-21]

#7: [09-Jun-18]

#6: [29-Jul-17]

#3: [25-Jul-04]

#2: [16-Feb-01]

#1: [11-Feb-01]

#4: [25-Jun-06]

Polski

25-Jul-2009 -- 2nd confluence out of a trip of 2

Continued from 53°N 18°E

On our way back home from Hel we first drove to Dębki, a little fishing settlement that is the nearest “harbour” of 55˚N 18˚E – the only sea confluence point that belongs to Poland. Actually, there is no harbour there, five fishing cutters “park” directly on beach. The distance to the point is ca. 19.5 km what is not little for these small boats. The day was sunny but it blew a strong west wind.

From Dębki we drove south for Lębork and Kościerzyna. Due to heavy rain, storm and a road blocked because of an accident it took almost two and a half hour before we passed by a little village of Olpuch. Two kilometres further I turned right into a forest road and parked the car near a picturesque Lake Gołuń.

Unfortunately, the day became cloudy and wet. Magda and Ania stayed in the car while I went back to the road, crossed it and approached another lake. A marked tourist path brought me to the shore of lake Chądzie where I spotted a characteristic white marker of forest compartments. The confluence point lay somewhere around it. I managed to get all zeroes with 7 m accuracy but the accuracy soon deteriorated. I circled around for some 15 minutes but couldn’t get any better result. There were no people around, both the forest and the lake were quiet and empty. What a pity there was no sunshine – during my previous visit the weather was perfect.

I took the usual pictures and went back to the car. After a short refreshment we resumed our journey back home.

Visit details:

• Time at the CP: 15:32
• Distance to the CP: 0 m
• GPS accuracy: 7 m
• GPS altitude: 126 m asl
• Temperature: 19 °C

My track (PLT file) is available here.

Polski

25 lipca 2009 -- W drodze powrotnej z Helu do domu pojechaliśmy najpierw do Dębek, małej nadmorskiej miejscowości, która jest „portem” położonym najbliżej punktu 55˚N 18˚E – jedynego przecięcia morskiego, które należy do Polski. W rzeczywistości nie ma tam żadnego portu, a pięć kutrów rybackich „parkuje” bezpośrednio na plaży. Odległość do przecięcia wynosi ok. 19,5 km, co wydaje się niemało dla tych małych łódek. Dzień był słoneczny, ale z zachodu wiał silny wiatr.

Z Dębek skierowaliśmy się na południe, w stronę Lęborka i Kościerzyny. Z uwagi na silny deszcz, burzę i zablokowaną z powodu wypadku drogę dopiero po blisko dwóch i pół godzinie minęliśmy niewielką wieś Olpuch. Dwa kilometry dalej skręciłem w prawo, w leśną drogę i zaparkowałem samochód w pobliżu urokliwego jeziora Gołuń.

Dzień zrobił się niestety pochmurny i deszczowy. Magda i Ania zostały w samochodzie, a ja wróciłem do szosy, przeszedłem na jej drugą stronę i ruszyłem w kierunku sąsiedniego jeziora. Szlak turystyczny doprowadził mnie nad brzeg jeziora Chądzie, gdzie zauważyłem charakterystyczny biały, kamienny słupek oznaczający granice oddziałów leśnych. Punkt przecięcia leżał gdzieś w pobliżu. Udało mi się uzyskać same zera z dokładnością 7 m, ale wkrótce dokładność znacznie pogorszyła się. Krążyłem wokół przez blisko kwadrans, ale nie udało mi się uzyskać lepszego rezultatu. Okolica była zupełnie pusta, zarówno las jak i jezioro były ciche i bezludne. Szkoda, ze nie świeciło słońce – podczas mojej poprzedniej wizyty pogoda była znakomita.

Wykonałem zwyczajowe zdjęcia i wróciłem do samochodu. Po małej przekąsce ruszyliśmy w dalszą drogę do domu.